Protocol der Zotheid


Het Oosterhoutse carnavalsmuseum Ut Kabinet der Zotheid gaat het Carnavalsprotocolder van het Prinsdom Kaaiendonk, dat daar al 36 jaar tentoongesteld wordt, omfloerst door een aantal aanpalende geinige verhalen, in druk uitgeven.

Dit plan is ingegeven door de reacties van bezoekers aan het museum, die te kennen gaven dat dit leutig document een breder publiek verdient.

Ut Kabinet der Zotheid heeft besloten dit leutig aangeklede Protocolder in een beperkte oplage tegen kostprijs ( € 25,55) uit te brengen in een ”museale” uitvoering in full colour en met harde kaft. Een “hebbeding” voor de echte carnavalsliefhebber, want het is echt lachen geblazen! Het verschijnt enkele weken voor carnaval 2025. Snel reserveren van dit boekwerk is dus aan te bevelen en je kunt dat doen via info@utkabinetderzotheid.nl onder vermelding: bestelling protocol der zotheid.

Of vul gemakkelijk onderstaand formulier in en stel jouw exemplaar veilig.


    De bekende Oosterhoutse carnavalist Frans Brekelmans, alias Fraanske Schuif, heeft 36 jaar geleden op verzoek van de Oosterhoutse Carnavals Stichting De Smulnarren een Protocolder geschreven. Bij het toenmalige stichtingsbestuur bestond ontegenzeglijk de behoefte om meer “lijn” in het rollenspel van Prins en Gevolg te brengen. Daar is op zich niks mis mee, maar door Brekelmans voor deze klus aan te trekken was men meteen verzekerd van twee essentiële ingrediënten.

    Op de eerste plaats is het vooral een parodie geworden op “echte” protocollen, die in de praktijk veelal als verstikkend keurslijf worden ervaren. Meer lijn erin, akkoord, maar dat alles met een vuistdikke knipoog, want dit zeer smeuïg geschreven document ademt van begin tot eind pure carnaval uit.

    Op de tweede plaats draagt dit Protocolder bij tot meer eigen identiteit van het Kaaiendonkse Prinsdom. Typisch voorbeeld hiervan: na invoering van dit document werd de aanspreektitel van de Kaaiendonkse Prins voortaan “Ontzettendhoogheid”. Waarom? Nou, van alle carnavalsprinsen op deze aardkloot is er maar één ontzettendhoog en da’s die van ons! En wee je gebeente als je je niet aan deze aanspreektitel houdt: dan is des Prinschen Veldwachter er als de kippen bij om je te manen deze “onvergeeflijke” fout alsnog te herstellen.

    Protocolderoloog Schuif maakt van begin tot eind duidelijk, dat dit document in feite nergens over gaat en dat staaft hij met “Het protocol der vervangingen.” Als de Prins om welke reden dan ook uitvalt, wordt er geen tijdelijke namaakprins benoemd, maar een Regent. Het Protocolder schrijft dan voor: “Belangrijk is in dit verband één attribuut: een paraplu ingeval het tijdens het regentschap van de regent regent.” Naast de originele tekst (in sierletters) van het Protocolder zelf bevat deze uitgave een zeer carnavalskritische en niet van zelfspot gespeende terugblik van auteur Schuif op het stuk dat hij 36 jaar geleden het licht deed zien. Een van de hoofdpunten hieruit: het Protocolder draagt een volledig uit de tijd zijnd patriarchaal karakter, omdat er buiten de Dansmariekes alleen maar over mannelijke rollenspelers gewag wordt gemaakt. Schuif gaat zelfs zover, dat hij met een vette knipoog de suggestie doet om de Raad van Elf en de Dansmariekes zowaar om te vormen tot een Raad van Elfkes en de Danslowiekes. Tenslotte komen in deze uitgave vier prominente oud-rollenspelers uit het Prinsdom Kaaiendonk aan het woord, die hun ervaringen met het Protocolder met de lezer delen, maar hun verhalen doorspekken met zeer geinige anekdotes, die deze uitgave nóg plezanter maken. Uiteraard wordt dit boekwerk rijk geïllustreerd en wel door Bart van Delft. Deze uitgave is tot stand gekomen in goed overleg met O.C.S. De Smulnarren.